Συνήθως εμφανίζεται μετά από 15-20 χρόνια συνεχούς έκθεσης στον αμίαντο.
Ανήκει στα επαγγελματικά νοσήματα.
Στα αρχικά στάδια εμφανίζεται με ξηρό βήχα , αργότερα με δύσπνοια στην κόπωση, συχνές λοιμώξεις του αναπνευστικού και τέλος καρδιοαναπνευστική ανεπάρκεια. Η βλάβη η οποία προκαλείται στους πνεύμονες είναι : ίνωση
Η έγκαιρη διάγνωση και απομάκρυνσηαπό το χώρο εργασίας προλαμβάνει την εξέλιξη της νόσου.
Η μέση επιβίωση (στην πλήρη εξέλιξη της νόσου) είναι περίπου 15 χρόνια.
Η νόσος δεν είναι αναστρέψιμη, έτσι η πλέον ενδεδειγμένη θεραπεία είναι η απομάκρυνση του αιτίου. Εάν η νόσος έχει εγκατασταθεί πλήρως η θεραπεία είναι συμπτωματική (δηλ.αντιμετώπιση των λοιμώξεων, κλπ)
ΥΠΕΖΩΚΟΤΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ
καλοήθης συλλογή υγρού στον υπεζωκότα, μπορεί να συμβεί μετά από 10 χρόνια περίπου συνεχούς έκθεσης στον αμίαντο. Παρουσιάζει ήπια συμπτωματολογία και αποδράμει από μόνη της ή μετά από ιατρική παρέμβαση (παρακέντηση). Μπορεί να προκαλέσει πάχυνση του υπεζωκότα, χωρίς όμως άλλα προβλήματα.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι (με την εμφάνιση της πλευριτικής συλλογής) είναι διαγνωστικό
ΥΠΕΖΩΚΟΤΙΚΕΣ ΠΛΑΚΕΣ
Παχύνσεις του υπεζωκότα που φαίνονται ακτινολογικά σαν «πλάκες» και αποδεικνύουν ότι το άτομο κάποτε είχε έλθει σε επαφή με αμίαντο. Τις περισσότερες φορές είναι τυχαίο εύρημα
ΜΕΣΟΘΗΛΙΩΜΑ
Μεσοθηλίωμα ή κακοήθης νόσος του υπεζωκότος ή και του περιτοναίου (κοιλιά)-σπάνια.
Είναι η μόνη μορφή που δεν σχετίζεται με τη δόση έκθεσης γιατί μπορεί να εμφανισθεί και μετά από μικρήέκθεση στον αμίαντο. Επίσης σε ένα ποσοστό 15-20% περίπου δεν αποδεικνύεται καμία έκθεση του ασθενούς στον αμίαντο. Συνήθως εμφανίζεται 40 χρόνια μετά την έκθεση.
Μεθίσταται εύκολα και δεν ανταποκρίνεται καλά στη θεραπεία (χημειοθεραπεία, κλπ)